Ana içeriğe atla

En Güzel Yazı(m)




  Bir soru peydah oldu içimde. Cevabını hiç veremeyeceğim bir soru. Kendime "En güzel yazımı ne yazacağım? diye sordum. 
  Dürüst olmam gerekirdi. Sonra kabul ettim hiçbir zaman en iyi yazımı yazamayacağım. Her yazılan bir öncekinden daha iyi olacak. Yeni yazılan daha bir tecrübe kokacak. Önceki hep bir acemi kalacak. Gözlere daha alımlı gelecek yeni yazılan. Önceki gençliğin toyluğunu taşıyacak satırlarında. Tıpkı yazar gibi eğilip, bükülecek; düşüp, kalkacak; gülüp, ağlayacak ama hep daha iyiye gidecek yazı. 
  Henüz yazılmayanlar en iyi yazımız olacak
 Bilemeyiz, belki en iyi eserimiz ölümümüz olacak. Yaşama yakışır bir ölüm. Belki hayatımızı taçlandıran sanat, ölüm olacak. 
  Ünlü mü olmak gerekir bunun için; hiç sanmıyorum. İyi bir insan olmak yetmez mi? Ve iyi bir insan kalarak ölmek. Yaşam sanat değil mi zaten? En zor olanı yaşam sanatı değil mi? 
  Daha yapmadığımız iyilikler en iyi iyiliklerimiz değil mi? Yarın yaşamadığımız en güzel günümüz. Atılmayan kahkahalar en içten olanları. Gitmediğimiz yerler keşfedilmeyi bekleyen en güzel yerler.   Daha tanışmadıklarımız belki en iyi insanlar. 
  Ölmedik, daha en iyi hayatı yaşama hakkımız var.
  Yazıyorum, daha en iyisini yazma ihtimalim var.
 Kışım, belki bahara dönüşecek gücüm var. Daha en güzel yazımı yazmadım. Belki en güzel kelimeler bu dünyada yok. Yoksa insan kendini ifade edemediğinde ağlar mıydı? Yani en güzel yazım için yeterli kelimelerim yok. Aslında yeterli gözyaşım dahi yok. 
  En iyisini yaşamadık, henüz hiçbir şeyin. En güzel türkü henüz söylenmedi, en güzel kitap daha yazılmadı, en güzel güneş daha doğmadı, en güzel yağmurda daha ıslanmadık. En güzel ölüm daha olmadı. Belkide her şeyin en iyisi bize ait olanlardır. Herkesin en güzeli kendine ait olandır belkide.
  Ya da "En İyisi" bu dünyaya ait değildir. Belki sadece "Daha İyi" verilmiştir bize. Çünkü her zaman "Daha İyisi" ve "Daha Kötüsü" vardır. Ama "En İyisi" ve "En Kötüsü" iddialı konuşmak olur. Ve hayat bizi bu konularda şaşırtmayı hep sevmiştir, hep yanıltmıştır. 
  Şu dünyada bir "En İyi" varsa o "En İyi" de "Yanıldık yerine yaşadık." diyebilmek olmalı. Yanlıştı belki ama yaşayarak doğrusunu öğrendik diyebilmeliyiz. 
  Velhasıl kelam gönüldaşlar daha iyisini yazana kadar şimdilik en iyisi bu. "En Güzel Yazı(m)" henüz yazmadığımdır...

  "A.Z.Yazar"  

"En iyi değilim, en kötü de.
En cömert değilim, en cimri de.
En kibirli değilim, en mütevazı da.


Hiç kimseyi kandırmamış değilim, herkesi aldatmış da.
Kimseyi yarı yolda bırakmamış değilim, herkesi satmış da.
Hep iyiliğimden kaybetmiş değilim, kötülük yapa yapa kazanmış da.

Çok başarılı olduğum günler de oldu, dibe vurduğum da.
Sevgi dolu değilim, nefret dolu da.
Barışçıyım, biraz da savaşçı.

Biraz güçlüyüm, biraz zayıf.
Biraz iyiyim, biraz kötü.
İyi, kötü…
İnsanım…"

William Shakespeare

  
  Çok sevdiğim bu satırlarla bitirmek istedim. Çünkü "İyi kötü, bir insanım" Sevgilerimle...

Yorumlar

  1. Yanıtlar
    1. Deep yorumun insana enerji veriyor, teşekkür ederim...:))

      Sil
  2. Yazınız bana Nazım Hikmet'in en güzel şiirini hatırlattı. En güzel deniz henüz gidilmemiş olandır diye başlayan. En güzel sözünü de henüz yazmadı bu kalemler. En güzeline ulaşır mıyız bilmem ama umut etmek yine de güzel. Sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de çok severim o şiiri :)) Sevgilerimle...:)))

      Sil
  3. Geleceğe umutla bakmak, hiçbir zaman kusursuz veya en iyisini yapmadığımızın farkında olmak biz yazarlarda olması gereken en iyi özellik. Bu devinim sayesinde ayaktayız.
    Daha güzel yazılar, daha güzel günlere efendim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel bir yorum yazılana anlam kattı, teşekkür ederim :)) Sevgilerimle...

      Sil
  4. Geri dönmüşsünüz ... Çook sevindim.
    Ne kadar güzel anlatmısınız. Aslında insan her uyandığı günü en iyi yaşayacağını, yapacaklarının hayatında en iyisi olacağını düşünürse nasıl pozitif başlar güne. Nasıl zevk alır yaşadıklarından.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevinmeniz beni mutlu etti. Hem bunun için hem de yorum için teşekkür ederim. Sevgilerimle...:)))))

      Sil
  5. Çok güzel yazı olmuş, ne kadar da doğru yerlere değinmişsiniz. Yani hayatta en iyi yada en kötü olamayız ve bunun için çabalamakta yersiz... En iyisi olduğumuz gibi olmak. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Katılıyorum "En iyisi olduğumuz gibi olmak." Sevgiler :))

      Sil
  6. Yazınız William Shakespeare dizleri ile öyle anlam bulmuş ki..
    Yanıldık yerine yaşadık."
    Sevdim bu cümleyi.
    Sen iyi ki döndün bloga ama :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim, gerçekten tamamlayacağını düşünmüştüm bende :))))
      Bu arada kalbinin güzelliğine inandığım bir insan dedi bloga devam et diye...Sevgilerimle canım :)))

      Sil
  7. Öncelikle hoşgeldin yeniden seni görmek çok güzel ve yazılarını yeniden okumak 😊 en güzel yazıların en güzel mutlulukların en güzel umutların olsun inşallah canım benim sevgiler 😊

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim, senin yorumunu görmekte inan ki öyle :)) Şu ara yoğunum biraz ama en kısa zamanda bende bloguna uğramak istiyorum aklımdasın :))) Ve yazdıklarına En içten şekilde "Amin" diyorum....

      Sil
  8. Yazdığım en güzel yazım henüz yazmadığım. Harika bir konu ve güzel bir yazı. 😌

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet buda güzel "Yazdığım en güzel yazı henüz yazmadığım." Teşekkür ederim.:)

      Sil
  9. Merhabar.
    Blog dünyasına yeni katildim ve sizi de yeni kesfettim..

    Insanoglu surekli gelisen bir varliktir ve surekli en iyisini arzular o yüzden en iyi yazi en iyi telefon en iyi elbisem vb.. Hepsi geçici..

    Yazınız akıcı olmuş. Bir solukta okuduktan sonra bitti mi diye kontrol etme gerrgi duydum. )

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öncelikle hoş gelmişsiniz. İnşallah güzel bir yolculuk olur sizin için. Kaleminiz yorulmasın ve hep iyiye gitsin. Yorumunuz için de çok teşekkür ederim, yazdıklarınıza katılıyorum. Hep daha fazlası derken yaşamı kaçırıyoruz. :)

      Sil
  10. Güzel bir yazi olmus. Takipteyim sevgiler 😊

    YanıtlaSil
  11. Geri dönmüşsünüz demek. :) Kendini yazıyla ifade edenler kolay kolay bırakamıyor sanırım.
    Ben de bloğumu genele kapattım. Baştan tamamen kapatmayı düşünmüştüm fakat 3-5 mailini görebildiğim arkadaşı ekledim sonradan. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne kadar güzel ifade ettiniz, katılıyorum. Teşekkür ederim :)) Sizinde kapatmadığınıza sevindim.

      Sil
    2. Gizli blog olunca kontrol panelinden takip edilemediğini anlayınca yine açtım. :)

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KIR ZİNCİRLERİNİ

Kır Zincirlerini Kır zincirlerini bu kez, Fazla cesur olmasan da olur. Anı yaşa, Sonuç hüsran olsa ne olur.

Sosyal Medya Kabadayıları, Klavye Delikanlıları (!)

  İnsanlar konuşmayı çok seven varlıklardır. Konuşma kabiliyeti insana verilmiş, haliyle insan da son harfine kadar kullanır bunu. Düşünen varlık olarak yaratılan insan düşünmez ama. Konuşmaya gelince heheeyy mangalda kül bırakmaz. Yani insan her zaman olduğu gibi burada da işine gelen kısmı alır, geri kalanını halı altına süpürme yapar.   Şimdi her yere de ulaşmıyor mu elleri, iyice yandık. Geçiyor klavyenin başına, hiç tanımadığı insanlara yağdırıyor. Bazen terbiyesizleşiyor ama yazmak hakkı. Konuşacak illâki sesli olmasa da, zehriyle yakacak birinin canını.   Öyle adamlık, hanımefendilik, sözüm ona delikanlılık sığındığın bilgisayar ekranının arkasından olmuyor. Yüreği olan, insan olan yapmaz bunu. Neymiş efendim o fotoğrafı atabiliyorsa, bu yazıyı yazabiliyorsa, böyle de yorumu hakkedermiş. Saygı çerçevesinde her yorum, eleştiri kabuldür. Buna lafımız yok. Hiçbir zaman olmadıda. Ama yazık size. Hiç var olmamış gibi yaşayıp, hiç var olmamış gibi öleceksiniz.   İnsanların t

KALEMİM

  KALEMİM   Hani bazen sen yazmak istemezsin. Kalem gelir defterin başına. Öyle bir gün işte. Gün geceye dönmekte.   Kalem dans etmeye başlıyor bu vakitlerde. Ben izliyorum dansını. Nasıl minnettarım kalemime. Atlı bir asker gibi daima dik. Her an savaşa hazır.   Hiç bırakmıyor beni  sağ olsun. Oda giderse yaşayamam. Hayatla aramdaki ince bir bağ gibi. Hem kopmaya çok yakın. Hem de hiç kopmayacak  olan bir bağ.   Kimler bırakmadı ki, gitmedi ki ve geri gelmedi ki...Kalemim bırakmadı. "Yaz" dedi bana. Dağıt kelimelerini. Kokunu saç satırlara. Cümleleri bağır çağır boş kağıtlara. Oku yazılanları. Ve sen tamamla eksik kalanları.   Kalemim benim can damarım. Sanki var olma sebebim. Sanki Rabbim'de bana bunu vermiş.   Yolculuğa çıkmak gibi. Keşfetmek ve tanımak gibi. Anlamak yaşamın anlamını. Bilmiyorum ki. Bir sırrı bilmek gibi işte.   Ah bu hoyrat kalem nerelere götürdü beni. İçimdeki dehlizlere. Bilinmeyenlerime. Bilsem sanki kaybolacaklarıma.   Kalem, kalem

Gece Kalpte

GECE KALPTE   Gündüze "İyi Geceler" oldu, O halde günaydın gece.   Gitmek ne zaman yüreğe vuruldu? Hoş geldin yabancı kalplere.   Sevmek nicedir insandan uzak, Okşamak sadece rüzgara kaldı.   Yalnızlık çoktur bizimle, Kalabalıklar çok sahte şimdilerde.   Gündüze "İyi Geceler" oldu, O halde günaydın gece.   Gündüz mutluların kalbinde, Biz ise kalbe giydirdik gece.   Yağmur ıslatmıyor artık, Sahi, en son ne zaman sırılsıklamdık.   Gözler görmekten uzakta kaldı, Dinlemek yoruyor artık aklı.   Sorma, sorsan herkes haklı, Kalp paramparça, kan içinde, İçinde acı, içinde gece saklı.   Şair diyor ya zaten; Gündüze "İyi Geceler" oldu, O halde günaydın gecem, Günaydın, bu senin de gecen...                                            "Aşkı Zikreden Yazar"   (Hayat bazen geceye günaydın demeni ister. Zaten sadece gündüzleri denilecek diye zorunluluk yoktur. Bize böyle öğretti

Kapatın Dünya'nın Işıklarını Gidiyoruz

     Neyin önüne geçmek isterdim şu hayatta?  Herhalde zamanın. Ama olmayacağını biliyorum. Bir şelâleden daha hızlı akıp gidiyor zaman. Bizler ya tam ortasında hızını kesmeye, ya kenarında ona dahil olmaya ya da arkasından ona yetişmeye çalışıyoruz.   Bazılarımızın zamanı bitiyor. Ve "Zamanın bitti, gidiyoruz." deniyor. Geride kalanlar ağlıyor, akıllarına ölüm geldiği için mi, zamanı biten kişiye mi? Yoksa zamanlarının dolmaya başladığı akılların geldiği için mi? Çünkü ölüm bize "Sizin için de geleceğim." der ve gider.   Ama artık biz dünyayı yaşanmaz hale getirdik. Belki bir gün bize toptan "Kapatın ışıkları gidiyoruz." denecek. Sonra yaptıklarımız izletilecek. Acaba kaçımızda izleyecek yürek var? Ne kadar iyiyiz? Ben izleyebilecek miyim kendimi bilmiyorum.   Yaşam bazen çok karmaşık geliyor. Büyümek gibi. Eskiden dizi izlerdim, şarkıları takip ederdim. Artık haberleri kaçırmıyorum. Yakından takip ediyorum olayları. Öğrendikçe bilmek iste