Ana içeriğe atla

Gece Kalpte




GECE KALPTE
 
Gündüze "İyi Geceler" oldu,
O halde günaydın gece.
 
Gitmek ne zaman yüreğe vuruldu?
Hoş geldin yabancı kalplere.
 
Sevmek nicedir insandan uzak,
Okşamak sadece rüzgara kaldı.
 
Yalnızlık çoktur bizimle,
Kalabalıklar çok sahte şimdilerde.
 
Gündüze "İyi Geceler" oldu,
O halde günaydın gece.
 
Gündüz mutluların kalbinde,
Biz ise kalbe giydirdik gece.
 
Yağmur ıslatmıyor artık,
Sahi, en son ne zaman sırılsıklamdık.
 
Gözler görmekten uzakta kaldı,
Dinlemek yoruyor artık aklı.
 
Sorma, sorsan herkes haklı,
Kalp paramparça, kan içinde,
İçinde acı, içinde gece saklı.
 
Şair diyor ya zaten;
Gündüze "İyi Geceler" oldu,
O halde günaydın gecem,
Günaydın, bu senin de gecen...
 
                                         "Aşkı Zikreden Yazar"
 
(Hayat bazen geceye günaydın demeni ister.
Zaten sadece gündüzleri denilecek diye zorunluluk yoktur.
Bize böyle öğretti insanlar sorgulamadan kabul ettik.
Ama bir gün hayat kulağıma eğildi ve dedi ki "Geceye günaydın de."
Gecesi aydın olanlara selam olsun...)


Yorumlar

  1. ozaman geceye GÜNAYDIN :)

    YanıtlaSil
  2. Gündüze "İyi Geceler" oldu,
    O halde günaydın gecem,
    Günaydın, bu senin de gecen...
    Bu satırlara ayrıca bayıldım. Yüreğine sağlık. Öyleyse "günaydın gece" ❤️❤️👏

    YanıtlaSil
  3. Bir şiir eleştirmeni değilim ama en güzel mısrayı -bence tabi- söylemek isterim: "Sevmek nicedir insandan uzak,/ Okşamak sadece rüzgara kaldı."
    Kalemine sağlık. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağolun...
      Zaten yazdıklarımı paylaşmadan okuduğum kişilerde eleştirmen değil. Benim için önemli olan da insanların kalbine dokunabilmek...

      Sil
  4. Giden şeylerden sonra yeni gelenlere -sizin tabirinizle- günaydın diyebilmek biraz gençlere göre daha kolay. Onlar daha çabuk adapte oluyorlar. Yaşlılar ise elveda diyemiyor ki; hoşgeldin diyebilsin.

    Şuan aynen böyle bir durum içindeyiz. Birisine yenilikleri kabul ettirmeye çalışıyoruz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında bende yeni gelenleri kolay kabul edemem. Bunun gençlik ya da yaşlılıkla ilgili olduğunu da düşünmüyorum. Aslında şiiri de gecenin büyüsüne yazdım. Sanki geceye fısıldanan yalnızların sözleri var. Ama tabi ki okunan hepimizde farklı anlamlar oluşturuyor. Değerli yorumunuz için teşekkür ederim...

      Sil
  5. Çok beğendim, hele kime sorsan haklı kısmını :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :))) eeee insan nasılda öğreniyor sora sora herkesin haklı olduğunu :))))

      Sil
  6. Efendim, ne güzel sözler bunlar, "o halde günaydın gece"...
    Kaleminize sağlık! :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Güzel bir kaç kelam edebildiysek ne mutlu...

      Sil
  7. Sorma, sorsan herkes haklı,
    Kalp paramparça, kan içinde,
    İçinde acı, içinde gece saklı....
    yüreğine kalemine sağlık çok güzel satırlar yürek sesin hiç susmasın sevgiler ....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)))) Çok teşekkür ederim insan böyle geri dönüşler alınca nasılda mutlu oluyor...

      Sil
  8. Trabzondan kareler çok bayılırım memleketime :)

    YanıtlaSil
  9. heeey senin şu saf temiz tarzın çok güzel hep diyom işteee :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)))) Çok gülümsettin beni yine çooookkkk teşekkür ederim :))))

      Sil
  10. Kalemine sağlık. Geceye günaydın dedik nicedir de şiir de aydınlattı beni.

    Sevmek nicedir insandan uzak,
    Okşamak sadece rüzgara kaldı.

    Beni benden alan mısralar... Allah yolunu açık etsin :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin canım hepimizin yollu açık olsun inşallah...
      Çookk teşekkür ederim mutlu ettin beni:))

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KIR ZİNCİRLERİNİ

Kır Zincirlerini Kır zincirlerini bu kez, Fazla cesur olmasan da olur. Anı yaşa, Sonuç hüsran olsa ne olur.

Sosyal Medya Kabadayıları, Klavye Delikanlıları (!)

  İnsanlar konuşmayı çok seven varlıklardır. Konuşma kabiliyeti insana verilmiş, haliyle insan da son harfine kadar kullanır bunu. Düşünen varlık olarak yaratılan insan düşünmez ama. Konuşmaya gelince heheeyy mangalda kül bırakmaz. Yani insan her zaman olduğu gibi burada da işine gelen kısmı alır, geri kalanını halı altına süpürme yapar.   Şimdi her yere de ulaşmıyor mu elleri, iyice yandık. Geçiyor klavyenin başına, hiç tanımadığı insanlara yağdırıyor. Bazen terbiyesizleşiyor ama yazmak hakkı. Konuşacak illâki sesli olmasa da, zehriyle yakacak birinin canını.   Öyle adamlık, hanımefendilik, sözüm ona delikanlılık sığındığın bilgisayar ekranının arkasından olmuyor. Yüreği olan, insan olan yapmaz bunu. Neymiş efendim o fotoğrafı atabiliyorsa, bu yazıyı yazabiliyorsa, böyle de yorumu hakkedermiş. Saygı çerçevesinde her yorum, eleştiri kabuldür. Buna lafımız yok. Hiçbir zaman olmadıda. Ama yazık size. Hiç var olmamış gibi yaşayıp, hiç var olmamış gibi öleceksiniz.   İnsanların t

KALEMİM

  KALEMİM   Hani bazen sen yazmak istemezsin. Kalem gelir defterin başına. Öyle bir gün işte. Gün geceye dönmekte.   Kalem dans etmeye başlıyor bu vakitlerde. Ben izliyorum dansını. Nasıl minnettarım kalemime. Atlı bir asker gibi daima dik. Her an savaşa hazır.   Hiç bırakmıyor beni  sağ olsun. Oda giderse yaşayamam. Hayatla aramdaki ince bir bağ gibi. Hem kopmaya çok yakın. Hem de hiç kopmayacak  olan bir bağ.   Kimler bırakmadı ki, gitmedi ki ve geri gelmedi ki...Kalemim bırakmadı. "Yaz" dedi bana. Dağıt kelimelerini. Kokunu saç satırlara. Cümleleri bağır çağır boş kağıtlara. Oku yazılanları. Ve sen tamamla eksik kalanları.   Kalemim benim can damarım. Sanki var olma sebebim. Sanki Rabbim'de bana bunu vermiş.   Yolculuğa çıkmak gibi. Keşfetmek ve tanımak gibi. Anlamak yaşamın anlamını. Bilmiyorum ki. Bir sırrı bilmek gibi işte.   Ah bu hoyrat kalem nerelere götürdü beni. İçimdeki dehlizlere. Bilinmeyenlerime. Bilsem sanki kaybolacaklarıma.   Kalem, kalem

Kapatın Dünya'nın Işıklarını Gidiyoruz

     Neyin önüne geçmek isterdim şu hayatta?  Herhalde zamanın. Ama olmayacağını biliyorum. Bir şelâleden daha hızlı akıp gidiyor zaman. Bizler ya tam ortasında hızını kesmeye, ya kenarında ona dahil olmaya ya da arkasından ona yetişmeye çalışıyoruz.   Bazılarımızın zamanı bitiyor. Ve "Zamanın bitti, gidiyoruz." deniyor. Geride kalanlar ağlıyor, akıllarına ölüm geldiği için mi, zamanı biten kişiye mi? Yoksa zamanlarının dolmaya başladığı akılların geldiği için mi? Çünkü ölüm bize "Sizin için de geleceğim." der ve gider.   Ama artık biz dünyayı yaşanmaz hale getirdik. Belki bir gün bize toptan "Kapatın ışıkları gidiyoruz." denecek. Sonra yaptıklarımız izletilecek. Acaba kaçımızda izleyecek yürek var? Ne kadar iyiyiz? Ben izleyebilecek miyim kendimi bilmiyorum.   Yaşam bazen çok karmaşık geliyor. Büyümek gibi. Eskiden dizi izlerdim, şarkıları takip ederdim. Artık haberleri kaçırmıyorum. Yakından takip ediyorum olayları. Öğrendikçe bilmek iste