IRMAK
Bu son olsun Irmak,
Ama olmayacak.
Sen akarken kendi ikliminde,
Caniler karıştı sularına.
Çocuk temizliğinde bakarken dünyaya,
Dünya bakmadı sana aynı saflıkla.
Son olmayacak Irmak,
Gözyaşın akarken olamadık yanında.
Çaresizce tutamadık soluğundan.
Kirli eller dokunmak isterken sana,
Başımız bakmadı senden tarafa.
Irmak adın oldu,
Ama yaşamın olmadı.
Affet bizi,
Bir tek sen değil,
Sen ve yetişemediklerimiz.
Bu son olsun, ama olmayacak,
Affet bizi. . .
"Aşkı Zikreden Yazar "
(İnsan nedense hayvandan aşağı olma gayretinde,
Neden böylesin ey insan
Değil mi ki Rabbin seni seçti kendine halife. . . )
Çok üzücü bir haberdi küçük Irmak'ın haberi. Daha yazmayayım...
YanıtlaSilGerçekten öyle yaşananlar karşında yazılanlarda anlamsız...
SilÇok şey söylemek istiyorum ama ne fayda. Konuşulacak ne bıraktılar ki...
YanıtlaSilÖyle gerçekten kelimelerimiz aciz kalıyor tarifsiz acılarda...
SilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilof işte yaa.
YanıtlaSil