Ana içeriğe atla

Kurduğunuz Hayallere Şu Anda Ulaşılamıyor

 13 Ocak 2017
(Saat 09.30'da yazıldı.)


Lütfen Daha Sonra Tekrar Hayal Kurunuz

 
  Zamansız mıdır hayatta ki duygular? Hiç beklemediğin anda mı oluşur bazı hisler? Zamansız olan gözleriydi bana sorarsanız. Kalbimin ortasına nasıl düştü gözleri? Onu görmeme gerek olmadan, hayali yetiyordu beni darma duman etmeye. Nasıl bu kadar güçlü olur, nasıl yerle bir eder bu kadar?
  Ben ki dünyadan kaçıp hayallere sığınan bir insan, kaçamıyorum ondan. Artık hayallerimde de o var. Bu nasıl bir imtihandır? Bu kadar uzak olup, bu kadar yakın olmak. Gözlerinin karanlığına hayran olup adım attığım gün kayboldum. Ama alışıyorum karanlığa. Yolunu bulup buradan çıkmam lazım. Artık hayallerime ulaşamıyorum. Sürekli olarak "Kurduğunuz hayallere şu anda ulaşılamıyor. Lütfen daha sonra tekrar hayal kurunuz." uyarısı alıyorum. Gözlerim isyana kalkıştı. Uykuyu reddediyorlar. Gece uyuyamıyorum, sabah kalkamıyorum. Sabahları baş ağrısı yerleşti yanıma. Gitmeye niyeti yok, bakışlarından anlıyorum.
  Uykularım nasıl beni terki diyar etti anlamıyorum. Uykularımda dinlenirdim ben. Yorgunum uzun zamandır. Uzun zaman oldu gözlerinin karanlığında kaybolalı. Bu halime alışamadım pek. Kapitalizme benziyorsun biraz da. Kalbime yerleşmene lafım yok. Gözlerimin seni aramasına da. Ama hayallerimi sömürmen, anlam veremiyorum ona. Ben ki hayal evreninin en yetkilisi, şimdi oldum en yetkili delisi. Gözlerin, işte bütün meselede bu. Karanlığından çıkamıyorum. Kaçamıyorum gözlerinin gecesinden. Bir hayalime ulaşabilsem, kaçacağım karanlığından. Ama bütün aramalarım boşa çıkıyor. Sistem de bir hata var. Ne yapayım devlet yetkililerine mi sesleneyim? Var mıdır bir çaresi onu da bilemiyorum? Kısacası aklımda sen, aklım sen.
  Kızıyorum zamanla bizi karşılaştırmayan tesadüflere. Ne olur sanki yollar sana çıksa? Hayal evrenimde değil, gerçek dünyada. Ama yok! Gözlerim seni ararken kayboluyorsun sanki, aynı yolda yürüyor olsak bile. Eğer değilsen kaderim, neden bu denli sana kurulmuş hayallerim. Tesadüfler bizim için tedavülden kalktı sanırım. Şimdi söyle bizi karşılaştırmayan tesadüfe mi kızayım, karanlığın da kaybolduğum gözlerine mi kızayım, yoksa senden başkasını bilmeyen hayallerime mi?
  Hepsini elimin tersiyle atıp yine kendime kızıyorum. Nasıl düştüm bu hale diye? Nasıl bir duygu ki hem bütün duygulan içinde  hem de hiçbir duygu yokmuş gibi hissizce. Bende kalan fotoğrafına bile bakamıyorum. Sanki anlayacaksın sana baktığımı. Zaten anlamadıysan bu da senin ayıbın. Küçükken oynadığımız oyunlar gibi basit olsaydı hayat. Büyüklüğün karmaşasında kaybolmasaydık.
  Daha küçükken görmeseydim zeytin gözlerini. Tutulmasaydım siyahına. Hatırlar mısın? Bilmem, küçükken çok kızdırmıştın beni, ben de "Gözlerini yedim işte sennniiinnnn." diye bağırmıştım. Hâlâ zeytinlere baktıkça karanlık gelir aklıma ve o karanlıkta gönüllü kayıp olan ben. Hâlâ her zeytini parmaklarıma alıp yukarı kaldırıp gözlerini düşünürüm. O an gelir oturursun karşıma, kayıplığım gelir aklıma. Yetim öksüz olmak gibi değil aşkının kayıbı olmak. Sen olamazsın ailem gibi. Ama sensiz de olamıyorum ben gibi.
  Ne acı değil mi, haberin yok sana yazılan bu satırlardan. Belki de hiç olmayacak. Kim bilir kimlerin şiiri oldun. Şairin olmayı çok isterdim. Ama ben de şiirine şair olacak yürek yok. Sessiz başladı bu sevda, sessizce bitecek. Karanlığın yutacak çığlığımı. Gözyaşlarım aydınlatmayacak gözlerini. Ve benim gidecek yerim yok. Hayallerimi istila ettin.
  Karanlığın her geçen gün yutuyor beni. Yollar bizi birleştirmiyor. Dünya farklı yönlere koyuyor bizi. Doğuyla batı, kuzeyle güney gibi ayrılıyoruz. Ben sevdama inat Asi gibi ters yönde çabalarken, sen Meriç gibi taşkınlar yapıyorsun. Ne ben ters akıp sana ulaşabiliyorum, ne sen yatağından çıkıp bana.
  Kabullenir miyim bu durumu, bilmiyorum? Bilmek benim harcım değil. Ama sevdamın ağırlığı kalbimde, her şeye bedel. Bil ki sevdama sahip çıkacağım. Var olmaya devam edecek. Yollar bizi belki bir gün karşılaştırır. O gün sevdamın yükünü sana devredeceğim. Karanlığından çıkacağım. Belki hayallerimi de kurtarırım. O gün ya sen de tutarsın ellerimden beraber yürürüz, ya da bırakırsın beni ben yürümeye devam ederim. Hayatta seninle var olmadım, sensiz varlığımda sona ermeyecek. En fazla anlamı olmaz yazdıklarımın.
  Lütfen o gün tut ellerimden, yoruldum ben. Çok görme bana omzunu. Benim omuzlarım çöktü dertlerimden. Sevgili, sana yazmak zor, ağır. Ama hafifledi kalbim. Karanlığım aydınlandı bir nebze. Mektubun sonuna geldim. Okursun günün birinde, zamanın delicesine aktığı bir yerde.
  Teşekkür ederim, dünyanın cehennemine karanlığının Cennet'inden bahşettiğin için. Belki anlamsız olacak, belki sıradan ama bu sözü ben kimseye söylemedim, sana bile. Ama yazıyorum sadece sana. Duymayacak bunu benim sesimden belki kulakların. Sadece oku yazdıklarımdan, bunca yazılanın özeti iki kelimeye sığdı işte; "Seni Seviyorum."
 
 
(Yazdıklarım yazmayı planladığım romanın sayfa sayısını bilmediğim satırlarıdır. Farklı bir yazardır değil mi bunu yapan? Ama benim doğalımda bu. Düşünceler yazıya dökülmek istedi. Yapabileceğim .bir şey yoktu yazmaktan başka. İnşallah bir gün bütün haliyle yazmış olurum. Satırlar kitap kokusuna karışır ve bizler içimize çekeriz o kokuyu. Okuduysanız eğer sabrınıza sonsuz teşekkürler. Asi kadar diretin hayallerinizde, Meriç kadar genişletin hayal evreninizin sınırlarını. Merak etmeyin hayal evreninde toprak hesabı yapılmaz, dünyadakinin aksine.
 
Sevgiyle Kalın...😊)
 
 
"Aşkı Zikreden Yazar"  

Yorumlar

  1. Çok beğendim:) bir gün bastırırsan eğer mutlaka okumak isterim, yüzüm düştü okurken bolca

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşallah tamamlarım bir gün okursunuz niyetim o yönde Rabbim'de izin verirse yazacağım günün birinde. Ama inanın yüzünüzün güleceği satırlar bolca olacak. Sevgiler ve çok teşekkür ederim bu güzel yorum için :)))

      Sil
  2. Ne güzel yazmışsın eline sağlık 😊

    YanıtlaSil
  3. Çok etkileyici satırlar. Ben çok etkilendim en azından...

    Ne duyumsadıysadınız, duyumsattınız bu yazı ile, inanın. Çok güzel. Neler neler yazılmaz... Ama yorumlar kısa oluyor ya :)

    Sevginize sahip çıkmak... Bu içtenlik, duruş, ne yazsam... Benim de gözlerimden yaş aktı. Sevgi böyle omalı. Gerçeğinden. Çok içten. Hiç mi söylememiştiniz gerçekten , burada yazılar ile söylediğinizi.

    Elektrik de tesadüfen bulundu, yerinde duran kıtalar da tesadüfen ve akılda yokken. Değil mi?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Nasıl güzel bir yorum bu böyle :))) Çok teşekkür ederim :)) Böyle hissettirmek mutlu etti beni. Ama gözünüzden yaş akmasına üzüldüm. Günün birinde tamamlarsam gülümseyeceğinizde satırlar da olacak. Sevgiler... :)))

      Sil
  4. "Gözlerin, işte bütün meselede bu."
    Değil mi? Bütün mesele bir çift gözde. :) Samimiyetinizle aşkı zikretmişsiniz. Kaleminize sağlık. :)
    (Hayal evrenini bu yüzden seviyorum, toprak hesabı olmayan bir yer işte.:))
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler... Naçizane yazıyorum ama bu güzel yorumlar umut oluyor. Hayal evreni candır :)) Sevgiler :))

      Sil
  5. Emeğinize sağlık güzeldi. Hiç okumayacağını bildiğin bir mektup yazmak sevgi ve aşırı sabır ister. Güzel sevmeyi gerektirir. Kahramanınız öyle sevmiş...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle sevdi gerçekten, gerçek sevgi sebepsizdi sebep aramadı. Çok teşekkür ederim :)) Sevgiler :))

      Sil
  6. kar beyaz duygular bunlar. ve yazıya dökmenin/dökebilmenin Nirvana sı nerdeyse. kalemine yüregine sağlık... Hayaleri olmayan insanlar ölü olanlardır bence. tşkler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim güzel yorumunuz için. Daha yolumuz çok uzun yazmak konusunda, daha kalemin çok yol kat etmesi lazım. Ama umut oluyor insana bu yorumlar... Teşekkürler benden bu nedenle :)

      Sil
  7. Yazmak bu işte. Sevginin anlatımı böyle doyurucu olunca bitmesin istersin okuduğun. Çok derin bir yazı olmuş, gerçek ancak bu kadar iyi anlatılır, yaşayanın kaleminden.
    Kitabın sayfaları ilerledikçe, doğum sancıları gibi sızılar çekeceksin Büşra. Okumak için sabırsızlandım. Gözlerinden öperim kızım. Sevgiler sana :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece Ablam çok teşekkür ederim. Nasıl mutlu ettin beni bu yorumunla. İnşallah tamamlarım ama evhamlıyım sağlam bir kitap olsun diye çok uğraşmam lazım. Sevgiler sana güzel kalpli Ece Ablam :))

      Sil
  8. Biz mi kapsama alanından çıkıyoruz yoksa mümkünlük sorgulaması mı vazgeçiriyor bizi? İşte orada hata aslında hayal de bile bu kadar hesap kitap yapar hallerimiz bizi mahrum bırakıyor bazı şeylerden. Olmasın, hayal bu demek lazım ara sıra. Orayı yakalayıp ne iyi yaptınız..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim anlamlı yorumunuz için :)) Sevgiler :))

      Sil
  9. Seni seviyorum aslında çok önemli cümlelerden.İçeriğini doldurduğumuz sevgiler yaşamak dileğiyle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle gerçekten dolu yaşanmalı sevgiler, teşekkür ederim. Sevgiler :)

      Sil
  10. çok etkileyici,bekliyoruz romanını....
    sevgiler

    YanıtlaSil
  11. Etkileyici. Fazlasıyla duygu yüklü.. İnşallah kitap olur da bu güzel satırları hikaye kalıbında okuruz. 🌹🌹

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim canım benim :)) İnşallah Rabbim nasip eder yazarım da olur :))

      Sil
  12. Keşke hemen kitabın yayımlansa 😍😍😍👍🏼

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahh canım mutlu ettin beni :)) Yazarsam ilk yollayacağım kişilerden olacaksın inşallah :)))

      Sil
  13. Ay ne güzel satırlar bunlar.Buram buram aşk kokuyor.😃 GERÇEKLİK payı varmı bilmiyorum ama umarım yoktur ve hep mutlu olursunuz.Tebrikler bu güzel satırları böyle etkileyici
    aktardığınız için.Takibime alıyorum.Gözüm üzerinizde.Sizide beklerim 😃

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öncelikle hoş geldiniz :)) En kısa zamanda bende ziyaretinize geleceğim :)) Çok teşekkürler bu güzel yorum için. Gerçeklik payı yok. Hayal ürünü ama herkesin yaşamından bir parça var muhakkak. İnşallah sizde hep mutlu olun :)) Sevgiler

      Sil
  14. Çok beğendim çokk nerelere gittim geldim inşallah çıkar kitabınız da, mis gibi kitap kokusuyla okuruz. Tebrik ederim. takipteyim bundan sonra

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim bu güzel yorum için. Yolculuğa çıkarıyorsa yazılanlar kalbe dokunmuştur :))) Hoş gelmişsiniz, en kısa zamanda uğrayacağım bloğunuza :))) Sevgiler...

      Sil
  15. Merhabalar. Blogger gazetemizden görüp geldim. Siz de bei takibe alırsanız sevinirim..:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoş gelmişsiniz :))) Bende uğrayacağım bloğunuza. Sevgiler :)

      Sil
  16. Kaleminize sağlık. Etkileyici satırlar... Sevgiler...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sosyal Medya Kabadayıları, Klavye Delikanlıları (!)

  İnsanlar konuşmayı çok seven varlıklardır. Konuşma kabiliyeti insana verilmiş, haliyle insan da son harfine kadar kullanır bunu. Düşünen varlık olarak yaratılan insan düşünmez ama. Konuşmaya gelince heheeyy mangalda kül bırakmaz. Yani insan her zaman olduğu gibi burada da işine gelen kısmı alır, geri kalanını halı altına süpürme yapar.   Şimdi her yere de ulaşmıyor mu elleri, iyice yandık. Geçiyor klavyenin başına, hiç tanımadığı insanlara yağdırıyor. Bazen terbiyesizleşiyor ama yazmak hakkı. Konuşacak illâki sesli olmasa da, zehriyle yakacak birinin canını.   Öyle adamlık, hanımefendilik, sözüm ona delikanlılık sığındığın bilgisayar ekranının arkasından olmuyor. Yüreği olan, insan olan yapmaz bunu. Neymiş efendim o fotoğrafı atabiliyorsa, bu yazıyı yazabiliyorsa, böyle de yorumu hakkedermiş. Saygı çerçevesinde her yorum, eleştiri kabuldür. Buna lafımız yok. Hiçbir zaman olmadıda. Ama yazık size. Hiç var olmamış gibi yaşayıp, hiç var olmamış gibi öleceksiniz.   İnsanların t

KALEMİM

  KALEMİM   Hani bazen sen yazmak istemezsin. Kalem gelir defterin başına. Öyle bir gün işte. Gün geceye dönmekte.   Kalem dans etmeye başlıyor bu vakitlerde. Ben izliyorum dansını. Nasıl minnettarım kalemime. Atlı bir asker gibi daima dik. Her an savaşa hazır.   Hiç bırakmıyor beni  sağ olsun. Oda giderse yaşayamam. Hayatla aramdaki ince bir bağ gibi. Hem kopmaya çok yakın. Hem de hiç kopmayacak  olan bir bağ.   Kimler bırakmadı ki, gitmedi ki ve geri gelmedi ki...Kalemim bırakmadı. "Yaz" dedi bana. Dağıt kelimelerini. Kokunu saç satırlara. Cümleleri bağır çağır boş kağıtlara. Oku yazılanları. Ve sen tamamla eksik kalanları.   Kalemim benim can damarım. Sanki var olma sebebim. Sanki Rabbim'de bana bunu vermiş.   Yolculuğa çıkmak gibi. Keşfetmek ve tanımak gibi. Anlamak yaşamın anlamını. Bilmiyorum ki. Bir sırrı bilmek gibi işte.   Ah bu hoyrat kalem nerelere götürdü beni. İçimdeki dehlizlere. Bilinmeyenlerime. Bilsem sanki kaybolacaklarıma.   Kalem, kalem

KIR ZİNCİRLERİNİ

Kır Zincirlerini Kır zincirlerini bu kez, Fazla cesur olmasan da olur. Anı yaşa, Sonuç hüsran olsa ne olur.

Ölüm

  ÖLÜM   Ölüme gideceğiz hepimiz, Dudaklarda kahkahalarla, Belki gözyaşlarıyla, Ya da son umutla.   Ölüme gideceğiz hepimiz, Kimimiz koşar adımla, Kimimizin ölüm yokken aklında, Ya da ansızın olacak bazılarımızda.   Ölüme gideceğiz hepimiz, Genç yaşımızda, Yaşımızın geçtiği zamanlarda, Ya da yaşam sevincini taşırken her anımızda.   Ölüme gideceğiz hepimiz, Kör bir kurşunla, Belki ölüm varken aklımızda, Ya da olmayacak intiharla.   Ölüme gideceğiz hepimiz, Geride kalanlarla, Ne olursa olsun yaşanmışlıklarla, Ve olamadığımız mutluluklarla.   Bırakacağız hayatı acısıyla, tatlısıyla, ölüme gideceğiz hepimiz, Ne olursa olsun, acı bir vedayla...                                                                                                        "Aşkı Zikreden Yazar"   (Bir küçük çocuğa yazıldı bu satırlar. Hiç yokken aklında ölümüne sebep oldular. Ve nicelerinin. İnsan kendi türünden çektiğini çekmedi kimsel

Gece Kalpte

GECE KALPTE   Gündüze "İyi Geceler" oldu, O halde günaydın gece.   Gitmek ne zaman yüreğe vuruldu? Hoş geldin yabancı kalplere.   Sevmek nicedir insandan uzak, Okşamak sadece rüzgara kaldı.   Yalnızlık çoktur bizimle, Kalabalıklar çok sahte şimdilerde.   Gündüze "İyi Geceler" oldu, O halde günaydın gece.   Gündüz mutluların kalbinde, Biz ise kalbe giydirdik gece.   Yağmur ıslatmıyor artık, Sahi, en son ne zaman sırılsıklamdık.   Gözler görmekten uzakta kaldı, Dinlemek yoruyor artık aklı.   Sorma, sorsan herkes haklı, Kalp paramparça, kan içinde, İçinde acı, içinde gece saklı.   Şair diyor ya zaten; Gündüze "İyi Geceler" oldu, O halde günaydın gecem, Günaydın, bu senin de gecen...                                            "Aşkı Zikreden Yazar"   (Hayat bazen geceye günaydın demeni ister. Zaten sadece gündüzleri denilecek diye zorunluluk yoktur. Bize böyle öğretti