Ana içeriğe atla

Yaşam İhtimali

  

   Hep bir ihtimale bağlanmıştı aslında yapacaklarımız. Doğumumuzda ihtimaldi. Belki hiç gözlerimizi açamadan ölecektik. İlk nefesimizi dahi alamayacaktık. Kalbimizin ilk atışı duyulmadan ölecektik. Ama ihtimal yaşamamızdan yanaydı...
  Yazarken bu satırları okumanız kadar, okumama ihtimalinizi de göze alıyorum mesela. Okuduğunuzu beğenmeme ihtimaliniz de var, yorum yapıp yapmama ihtimaliniz de. 
    Ama hepsinde en canlı olan tek bir yan var ki "Yaşam İhtimali". Yazıyorum ve umut ediyorum aslında yarını. Uyuyorum, hayal kuruyorum, yapacaklarımı düşünüyorum, hatalarımı telafi ediyorum, yeni hatalar yapıyorum. Hepsi "Yaşam İhtimali"nden...
   Düşünün bir arkadaşınızdan ayrılacakken kolunuzu kaldırıp el sallıyorsunuz. Durdurun o anı aslında tekrar görüşme ihtimali adına vedalaşıyorsunuz. Birbirinizi tekrar görmeme ihtimalini düşünmüyorsunuz.
   "Yaşam İhtimali"ne çok güveniyoruz çünkü... 
   Okuyoruz, okullar okuyoruz. Daha iyi bir yaşam için. Daha iyi giymek, daha iyi yemek, daha iyi gezmek için. Para kazanıyoruz, harcıyoruz. İnsan kazanıyoruz, kaybediyoruz yada kaybediliyoruz. "Yaşam İhtimali"ne yatırım yapıyoruz. 
   Kitap okuyoruz, kaldığımız yerden devam etme ihtimalimiz var. Ve kitaplar hayatın en güzel ihtimali...
  Yaşıyoruz her günü ve "Yaşam İhtimali"mizden çalıyoruz. Ve hiç farkına varamıyoruz. Çünkü "Ölüm İhtimali", "Yaşam İhtimali"nin görünmez ikizidir.
    Yaşam, insanın ön sözüdür. Ölüm, kitabın tamamı olacak...
   Ve bu yazılanlar hep "Yaşam İhtimali" üzerine yazıldı. "Ölüm İhtimali" üzerine yazılacak bir şey yok. Çünkü "Ölüm İhtimali" üzerine koskocaman bir eser gibi yaşamınız var.
    Ve lütfen güzel bir eser bırakın...  Sevgilerimle...

A.Z.Yazar  

Yorumlar

  1. Bütün ihtimallerden kurtula bilme ihtimalidir; ölüm ihtimali. :) güzel yazı tebrikler :)

    YanıtlaSil
  2. umarım güzel bir eser bırakabilirim :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşallah hepimiz bırakabiliriz.Güzel bir gülüş bile bıraksak yeterdi belki. Sevgiler :)

      Sil
  3. ay seni yazarken görmek ne güzeeel hem de güzel yazılarınııı :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Deep, yorumlarını görmekte bir o kadar güzel... :)))

      Sil
  4. Bir duyuru görmüştüm sankiii. O da epeydir göremediğim yazılardan olmuş sanırım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sanırım "Kayıp İlanıdır" adlı yazımdan bahsediyorsunuz. Onu yanlışlıkla yayınladım.

      Sil
  5. İhtimaller dahilinde yaşanıyor çoğu şey. Geride güzel işler bırakma ihtimali gibi. Umarım bu gerçek olur. Kaleminize sağlık:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet geride güzel şeyler bırakmak ihtimali, yaşamı tek anlamı belkide. Teşekkür ederim :)

      Sil
  6. Çok güzel bir yazı. Yaşamak ihtimali. Hiç düşünmediğimiz bir şey. Güzel eserler bırakabilmek dileklerimle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim, inşallah güzel bir eser bırakabiliriz...

      Sil
  7. İhtimaller!
    Umut ettiklerimiz her şey ihtimaller üzerine...Her şey! önümüzü bilmeden ihtimaller üzerine adım atıyoruz... Dediğin gibi güzel eser bırakabilsek.. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, her şey ihtimallere bağlı. Güzel adımlarımız olur inşallah, güzel eserlerimize sebep :))

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sosyal Medya Kabadayıları, Klavye Delikanlıları (!)

  İnsanlar konuşmayı çok seven varlıklardır. Konuşma kabiliyeti insana verilmiş, haliyle insan da son harfine kadar kullanır bunu. Düşünen varlık olarak yaratılan insan düşünmez ama. Konuşmaya gelince heheeyy mangalda kül bırakmaz. Yani insan her zaman olduğu gibi burada da işine gelen kısmı alır, geri kalanını halı altına süpürme yapar.   Şimdi her yere de ulaşmıyor mu elleri, iyice yandık. Geçiyor klavyenin başına, hiç tanımadığı insanlara yağdırıyor. Bazen terbiyesizleşiyor ama yazmak hakkı. Konuşacak illâki sesli olmasa da, zehriyle yakacak birinin canını.   Öyle adamlık, hanımefendilik, sözüm ona delikanlılık sığındığın bilgisayar ekranının arkasından olmuyor. Yüreği olan, insan olan yapmaz bunu. Neymiş efendim o fotoğrafı atabiliyorsa, bu yazıyı yazabiliyorsa, böyle de yorumu hakkedermiş. Saygı çerçevesinde her yorum, eleştiri kabuldür. Buna lafımız yok. Hiçbir zaman olmadıda. Ama yazık size. Hiç var olmamış gibi yaşayıp, hiç var olmamış gibi ölece...

KIR ZİNCİRLERİNİ

Kır Zincirlerini Kır zincirlerini bu kez, Fazla cesur olmasan da olur. Anı yaşa, Sonuç hüsran olsa ne olur.

KALEMİM

  KALEMİM   Hani bazen sen yazmak istemezsin. Kalem gelir defterin başına. Öyle bir gün işte. Gün geceye dönmekte.   Kalem dans etmeye başlıyor bu vakitlerde. Ben izliyorum dansını. Nasıl minnettarım kalemime. Atlı bir asker gibi daima dik. Her an savaşa hazır.   Hiç bırakmıyor beni  sağ olsun. Oda giderse yaşayamam. Hayatla aramdaki ince bir bağ gibi. Hem kopmaya çok yakın. Hem de hiç kopmayacak  olan bir bağ.   Kimler bırakmadı ki, gitmedi ki ve geri gelmedi ki...Kalemim bırakmadı. "Yaz" dedi bana. Dağıt kelimelerini. Kokunu saç satırlara. Cümleleri bağır çağır boş kağıtlara. Oku yazılanları. Ve sen tamamla eksik kalanları.   Kalemim benim can damarım. Sanki var olma sebebim. Sanki Rabbim'de bana bunu vermiş.   Yolculuğa çıkmak gibi. Keşfetmek ve tanımak gibi. Anlamak yaşamın anlamını. Bilmiyorum ki. Bir sırrı bilmek gibi işte.   Ah bu hoyrat kalem nerelere götürdü beni. İçimdeki dehlizlere. Bilinmeyenlerime. B...

Kapatın Dünya'nın Işıklarını Gidiyoruz

     Neyin önüne geçmek isterdim şu hayatta?  Herhalde zamanın. Ama olmayacağını biliyorum. Bir şelâleden daha hızlı akıp gidiyor zaman. Bizler ya tam ortasında hızını kesmeye, ya kenarında ona dahil olmaya ya da arkasından ona yetişmeye çalışıyoruz.   Bazılarımızın zamanı bitiyor. Ve "Zamanın bitti, gidiyoruz." deniyor. Geride kalanlar ağlıyor, akıllarına ölüm geldiği için mi, zamanı biten kişiye mi? Yoksa zamanlarının dolmaya başladığı akılların geldiği için mi? Çünkü ölüm bize "Sizin için de geleceğim." der ve gider.   Ama artık biz dünyayı yaşanmaz hale getirdik. Belki bir gün bize toptan "Kapatın ışıkları gidiyoruz." denecek. Sonra yaptıklarımız izletilecek. Acaba kaçımızda izleyecek yürek var? Ne kadar iyiyiz? Ben izleyebilecek miyim kendimi bilmiyorum.   Yaşam bazen çok karmaşık geliyor. Büyümek gibi. Eskiden dizi izlerdim, şarkıları takip ederdim. Artık haberleri kaçırmıyorum. Yakından takip ediyorum ola...

Aşık Yazarsa

     Güneşli bir gün yine, adın geçti. İçim yaz gibi kıpır kıpır oldu. Eylül aslında ama dünya üzerindeki en güzel baharı açtırdın sen.   Sağlığa da zararlı mısın ne, kalbim bana sorsa atmayacak diye korkuyorum. Öyle günler oluyor ki ellerimi başımın arasını alıp düşünüyorum, ne yapacağım seninle diye. Bazen tam manasıyla seni sevmediğime hükmediyorum, bazense senden başkasını sevemeyeceğime... Tüm dünyaya haykırmak gerektiğine inanıyorum seni ama ölüm gibi sessiz kalmam gerektiğine de inandığım oluyor. Küçük bir çocuğun ayak diretmesi gibi istiyorum seni. Bazende aklı başında bir insan gibi anlaşamayacağımızı bilip böylesi daha iyi diyorum. Aslında en çok "Ayağın takılsa kalbime düşsen..." diyorum.   Yalan yok, sevgilim! Günümün her anı seni düşünerek geçmiyor. Ama seni hiç düşünmediğim günüm oluyor desem de yalan olur.     Senin gerçekliğin siliyor aslında tüm yalanları. Benim yanımda olmamanın varlığını silmediği gibi.  ...