Ana içeriğe atla

AİTLİK

  
  İnsan nereye aittir?Mutlu olduğu yere, sevildiği yere, karnının doyduğu ya da kendine benzeyenlerin olduğu yere mi?
  Hangisi ait kılar bizi ya da insan illâ bir yere mi ait olmalı?Olmazsan ne olur?Özelliklerin seni bir yere ait kılmazsa dışlanır mısın?
  Evet, genellikle böyle olur.Farklıysan göze batarsın.Sorduğun sorular mantık dışı olarak nitelendirilir.Bakışlar bağırır sanki normal olmadığını.Peki bu diğerlerini normal kılar mı?Hiç 
sanmıyorum.

  Sınıflı bir yapıda dayatılır sana ya cesur, ya doğru sözlü, ya bilgili, ya gösterişli, ya kibar bu ya'lardan biri olacaksın diye.Ama güçlü olursan, adaletli değil adaletsiz bir güç sahibi olursan, sorun değil hangisine ait olduğun.Nasıl olsa yönetensin.
  Ben, ben uyumsuzum işte.Tek bir tanesine ait olamayan uyumsuz. Fark edilen, rahatsız eden.Bu onlara göre kötü olabilir, bana göre eşsiz bir duygu.
  Her şeye karşı durmak, hafiften dik başlı olamak.İnsanları robotlaştıran sisteme karşı durmak.İşte bu ruhunun gökyüzünde zafer uçuşu yapması gibi bir şey.
  Eğer varsa başka uyumsuzlar bilsinler ki bir yere ait olmak için tek bir özelliğe ihtiyaç yok.Bazen hiçbirine ait olmamakta başka bir aitlik içerir. 
  İşte bu "Kendine Ait Olmak" durumu...

(Bu yazı "Uyumsuz" filmi izlenip öyle yazıldı."Kendini tek bir kelime ile tanımlar mısın?" sorusuna cevabı bu filmle buldum:UYUMSUZ. Şiddetle tavsiye etmesem de vaktiniz varsa izleyin derim.:):)"

Yorumlar

  1. en güzeli kendine aitlik sanırım :)
    fırsat bulunca bakayım duymuştum daha önce de, teşekkürler<3

    YanıtlaSil
  2. Maviye İz Süren bakmalısın mutlaka...İnsan en çok kendine ait olmalı.Çünkü kendini en iyi yine kendin anlarsın.

    YanıtlaSil
  3. ay herkes senin gibi uyumsuz olsun o zaman yaaaa :)

    YanıtlaSil
  4. Olabilen, başarabilen olsun Deeptone :)))

    YanıtlaSil
  5. Insan aslında hep, olduğu yere aittir ama var olduğu her yer ait hissettiği yer olmayabilir ;)
    (beyin yakan yorumlar :)))

    YanıtlaSil
  6. :)) Buzlu Kalem gerçekten beyin yakan yorumlar olmuş. (Bu dediğin çok iyi olmuş ya :) :) :))

    YanıtlaSil
  7. ama son yazımı gördün müüüü :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gördüm ve çoookkkkkk mutlu oldum Deeptone,çok teşekkür ediyorum.

      Sil
  8. Merhaba deepten geliyorum yazısında sizden bahsetmiş bi selam vermeden gitmeyeyim dedim takipteyim artık sevgilerle... :)

    YanıtlaSil
  9. Uyumsuz filmini ben de severek izlemiştim, duyduğuma göre kitapları daha da güzelmiş :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Açıkçası kitabını duymamıştım Kağıt Salıncak okumak lazım teşekkür ederim.:))))

      Sil
  10. Filmi izlemiştim ve beğenmiştim. Ben de uyduramıyorum kendimi bir yerlere, neredeyse her cümlede düşündüklerimi dile getirmişsiniz. Kaleminize sağlık. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Serhat Ocak güzel yorumunuz için teşekkür ederim :)

      Sil
  11. Deep Tone'un tanıtımıyla haberdar oldum sizden. Ve uğradım hemen.
    Demek istediğim, sizi takipteyim.

    YanıtlaSil
  12. Teşekkür ederim hoş gelmişsin...:) Acemi Demirci

    YanıtlaSil
  13. İnsan dediğin her yere uymaz zati bacım. Bu arada Deep'ten geliyorum. Ben seni ziyaret etmiştim geçen, hatırladım. Elim değmişken takip edeyim hemi. Sen de bana gelsene. Film var, kitap var, gezi var. Sevgileğ ❤

    YanıtlaSil
  14. Hoşgeldin biliyorum zaten topladığın çiçeklerden Emine Bektaşi☺

    YanıtlaSil
  15. Ben çok beğenmedim yani beni sarmadı :) Çerezlik diyorum kendimce Teşekkür ederim anlatım için Büşra :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında izlendiği zaman çok önemli oluyor. Anlatılmak istenen çok güzeldi. Ama devam filmleri beni hayal kırıklığına uğrattı. Çerezlik tabirini bende bazı kitaplar için kullanırım :)) Ben teşekkür ederim. Birde devam filmini izleyin eziyete yakın :))) Üzdüler beni böyle yaparak. Sevgilerimle...:)))

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sosyal Medya Kabadayıları, Klavye Delikanlıları (!)

  İnsanlar konuşmayı çok seven varlıklardır. Konuşma kabiliyeti insana verilmiş, haliyle insan da son harfine kadar kullanır bunu. Düşünen varlık olarak yaratılan insan düşünmez ama. Konuşmaya gelince heheeyy mangalda kül bırakmaz. Yani insan her zaman olduğu gibi burada da işine gelen kısmı alır, geri kalanını halı altına süpürme yapar.   Şimdi her yere de ulaşmıyor mu elleri, iyice yandık. Geçiyor klavyenin başına, hiç tanımadığı insanlara yağdırıyor. Bazen terbiyesizleşiyor ama yazmak hakkı. Konuşacak illâki sesli olmasa da, zehriyle yakacak birinin canını.   Öyle adamlık, hanımefendilik, sözüm ona delikanlılık sığındığın bilgisayar ekranının arkasından olmuyor. Yüreği olan, insan olan yapmaz bunu. Neymiş efendim o fotoğrafı atabiliyorsa, bu yazıyı yazabiliyorsa, böyle de yorumu hakkedermiş. Saygı çerçevesinde her yorum, eleştiri kabuldür. Buna lafımız yok. Hiçbir zaman olmadıda. Ama yazık size. Hiç var olmamış gibi yaşayıp, hiç var olmamış gibi öleceksiniz.   İnsanların t

KALEMİM

  KALEMİM   Hani bazen sen yazmak istemezsin. Kalem gelir defterin başına. Öyle bir gün işte. Gün geceye dönmekte.   Kalem dans etmeye başlıyor bu vakitlerde. Ben izliyorum dansını. Nasıl minnettarım kalemime. Atlı bir asker gibi daima dik. Her an savaşa hazır.   Hiç bırakmıyor beni  sağ olsun. Oda giderse yaşayamam. Hayatla aramdaki ince bir bağ gibi. Hem kopmaya çok yakın. Hem de hiç kopmayacak  olan bir bağ.   Kimler bırakmadı ki, gitmedi ki ve geri gelmedi ki...Kalemim bırakmadı. "Yaz" dedi bana. Dağıt kelimelerini. Kokunu saç satırlara. Cümleleri bağır çağır boş kağıtlara. Oku yazılanları. Ve sen tamamla eksik kalanları.   Kalemim benim can damarım. Sanki var olma sebebim. Sanki Rabbim'de bana bunu vermiş.   Yolculuğa çıkmak gibi. Keşfetmek ve tanımak gibi. Anlamak yaşamın anlamını. Bilmiyorum ki. Bir sırrı bilmek gibi işte.   Ah bu hoyrat kalem nerelere götürdü beni. İçimdeki dehlizlere. Bilinmeyenlerime. Bilsem sanki kaybolacaklarıma.   Kalem, kalem

KIR ZİNCİRLERİNİ

Kır Zincirlerini Kır zincirlerini bu kez, Fazla cesur olmasan da olur. Anı yaşa, Sonuç hüsran olsa ne olur.

Ölüm

  ÖLÜM   Ölüme gideceğiz hepimiz, Dudaklarda kahkahalarla, Belki gözyaşlarıyla, Ya da son umutla.   Ölüme gideceğiz hepimiz, Kimimiz koşar adımla, Kimimizin ölüm yokken aklında, Ya da ansızın olacak bazılarımızda.   Ölüme gideceğiz hepimiz, Genç yaşımızda, Yaşımızın geçtiği zamanlarda, Ya da yaşam sevincini taşırken her anımızda.   Ölüme gideceğiz hepimiz, Kör bir kurşunla, Belki ölüm varken aklımızda, Ya da olmayacak intiharla.   Ölüme gideceğiz hepimiz, Geride kalanlarla, Ne olursa olsun yaşanmışlıklarla, Ve olamadığımız mutluluklarla.   Bırakacağız hayatı acısıyla, tatlısıyla, ölüme gideceğiz hepimiz, Ne olursa olsun, acı bir vedayla...                                                                                                        "Aşkı Zikreden Yazar"   (Bir küçük çocuğa yazıldı bu satırlar. Hiç yokken aklında ölümüne sebep oldular. Ve nicelerinin. İnsan kendi türünden çektiğini çekmedi kimsel

Gece Kalpte

GECE KALPTE   Gündüze "İyi Geceler" oldu, O halde günaydın gece.   Gitmek ne zaman yüreğe vuruldu? Hoş geldin yabancı kalplere.   Sevmek nicedir insandan uzak, Okşamak sadece rüzgara kaldı.   Yalnızlık çoktur bizimle, Kalabalıklar çok sahte şimdilerde.   Gündüze "İyi Geceler" oldu, O halde günaydın gece.   Gündüz mutluların kalbinde, Biz ise kalbe giydirdik gece.   Yağmur ıslatmıyor artık, Sahi, en son ne zaman sırılsıklamdık.   Gözler görmekten uzakta kaldı, Dinlemek yoruyor artık aklı.   Sorma, sorsan herkes haklı, Kalp paramparça, kan içinde, İçinde acı, içinde gece saklı.   Şair diyor ya zaten; Gündüze "İyi Geceler" oldu, O halde günaydın gecem, Günaydın, bu senin de gecen...                                            "Aşkı Zikreden Yazar"   (Hayat bazen geceye günaydın demeni ister. Zaten sadece gündüzleri denilecek diye zorunluluk yoktur. Bize böyle öğretti