Ana içeriğe atla

KALEMİM

 
KALEMİM

  Hani bazen sen yazmak istemezsin. Kalem gelir defterin başına. Öyle bir gün işte. Gün geceye dönmekte.
  Kalem dans etmeye başlıyor bu vakitlerde. Ben izliyorum dansını. Nasıl minnettarım kalemime. Atlı bir asker gibi daima dik. Her an savaşa hazır.
  Hiç bırakmıyor beni  sağ olsun. Oda giderse yaşayamam. Hayatla aramdaki ince bir bağ gibi. Hem kopmaya çok yakın. Hem de hiç kopmayacak  olan bir bağ.
  Kimler bırakmadı ki, gitmedi ki ve geri gelmedi ki...Kalemim bırakmadı. "Yaz" dedi bana. Dağıt kelimelerini. Kokunu saç satırlara. Cümleleri bağır çağır boş kağıtlara. Oku yazılanları. Ve sen tamamla eksik kalanları.
  Kalemim benim can damarım. Sanki var olma sebebim. Sanki Rabbim'de bana bunu vermiş.
  Yolculuğa çıkmak gibi. Keşfetmek ve tanımak gibi. Anlamak yaşamın anlamını. Bilmiyorum ki. Bir sırrı bilmek gibi işte.
  Ah bu hoyrat kalem nerelere götürdü beni. İçimdeki dehlizlere. Bilinmeyenlerime. Bilsem sanki kaybolacaklarıma.
  Kalem, kalem tehlikelidir bu hayatta. Yazdıklarınız kimseye batmamalı. Yazdıklarının anlamı belli kurallara baş kaldırmamalı.
  Kalemimi seviyorum. Belki sebebim olacak. Belki bu dünyaya geliş sebebim kalemim.
  Bakın yine bilmediklerimi yazıyorum. Neyse uzatırsak yine yazdıracak bir şeyler.
  Siz ve kalbiniz Allah'a emanet olun...

"Aşkı Zikreden Yazar"      
 
 
(Kalem pusuladır bu hayatta,
İnsanın da en çok pusulaya ihtiyacı var bu zamanda... 
Ve o pusulayı okuyacak yüreklere,
O yüreklere kocaman sevgilerle...)

Yorumlar

  1. yüreğine kalemine sağlık :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çookk teşekkür ederim mutlu ettiniz beni...:)))

      Sil
  2. Yazmanın önemini huzurunu anlatan yazı.. Çok doğru.. Yazmayı bilmeyen de bu dediklerini bilemez.. Hep diyorum ya yazmak özgürlük diye. İşte bu. Yazabilenlerlede buluşmak en nicesi..
    Yüreğine sağlık :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel de tamamlamışsınız yazılanları. Ben de teşekkür ederim bu güzel yorum için...:))

      Sil
  3. Kaleminizi en çok da hüzünlü zamanlarınızda kullanıyorsunuz gibi bir izlenim oluştu.
    Her neyi anlatıyor olursanız olun var olma, bilme, anlatma ihtiyacınızı bırakmayın.
    Biz aynı dili konuşanlar, zehrini yazarak dökenler asla bırakmasın yazmayı.
    Sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorumunuz çok şaşırttı beni, hüznün insanıyım demiştim bir şiirimde ama daha paylaşmadım. Her insan yalnızdır temelde ve bu yalnızlığı hüzün veriyor sanki belki de ben böyle baktığımdan bilmiyorum.
      Ve çok teşekkür ederim:):)

      Sil
    2. Ben de öyleyim o yüzden anlamak zor olmadı :).
      Hüznü sevince illa ki üzülcek bir şeyler buluyoruz aslında, mazoşist miyiz neyiz :D

      Sil
    3. Ne güzel anlayan birisinin olması:))
      Bilmem ki mazoşist miyiz? Ama daha sevimli bir şey bulsak iyi olur:)))

      Sil
    4. Hüzün kovan kuşları diyelim o zaman :)

      Sil
    5. Ya bunu sevdim işte:)) harikasınız...

      Sil
  4. Okuduğum evvelki yazılar, şiirler gibi yine içten, yürekten ve dokunaklı. Çok beğendim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayy teşekkür ederim, ne güzel yorum yaptınız öyle.
      Çookkk mutlu ettiniz beni:)))

      Sil
  5. Sizi her nereye götürüyorsa...
    İşte o kaleminize sağlık. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir bilsem kalemin rotası hep farklı ve teşekkürler:)))

      Sil
  6. Kalemine sağlık yüreğine sağlık...

    Yazmak kağıda iç dökmek.. Bir başına kalıp herkesi her şeyi ama önce kendini eleştirmek.. Her yazın gibi bu yazında çok iyi.. Kalemin hep var olsun o halde.. :)

    YanıtlaSil
  7. Güzel yorumları ile bana destek olan Büşra Gürbüz kimmiş, bir ziyaret edeyim dedim. Öyle güzel ve anlamlı bir paylaşımla karşılaştım ki. Çok çok memnun oldum. Bundan sonra ben de takipteyim :) Kalemin daim olsun. Yüreğine sağlık :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çokk teşekkür ederim. Şu hayatta öğrendiğim bir şey daha varsa insanlara destek olunması gerektiği, köstek olan çokta. Ve hikayelerinize destek olmasam günah olurdu:):)
      Yaaa böyle güzel yoruma bende çok mutlu oldum ayrıca:):)

      Sil
  8. Ben düşünmeyi daha çok seviyorum. Yazmak, hele konuşmak hiç bana göre değil. Bazı düşüncelerim var ki; onları kimseyle paylaşmaya kıyamıyorum. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahh evet bazı düşünceler ziyan edilmemeli düşünmeyenlerle. Evet gerçekten düşünmeyide çok seviyorum bir iç sesim var ki o benden geveze:)
      Ama yazıya olan tutkum o da başka tabi ki...

      Sil
    2. Düşüncelerimde oradan oraya atlarım bu bana sıkıntı vermez ama bu yazı veya konuşmada karşıdakini yoruyor elbet.
      Düşünceler değiştirilebiliyor hatta bundan mes'ul bile olmuyorsunuz ama sözlere dökünce; siz unutsanız bile karşınızdaki unutmuyor da sürekli başınıza kakıp duruyor. Konuşmadan - yazmak da bir nevi konuşmaktır- uzak kalmamın bir sebebi de bu olsa gerek.

      Sil
    3. Evet kesinlikle yazmak da bir nevi konuşmaktır. Unutmuyorlar ne denildiğini zaten herkes kulaklarına doldurmak istediklerini duymak istiyor. Ama bu güzel yorumunuz bile küçük bir yazı havasında:):)

      Sil
    4. Bloğumda kendimden yazmayı bıraktım ama yorumlardan vazgeçemedim. :)

      Belki de ortamına göre değişiyordur. Anlamayana konuşmak bir işkence gibi.

      Sil
    5. Güzel yorumlarınız hep olsun o zaman çok teşekkürler:))

      Sil
  9. çok beğendim ve çok etkilendim ve çok duygulandım yaaa :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ya Deeptone yorumlarınla beni de ne kadar mutlu ettiğini bilsen cansın :):)

      Sil
  10. Kalem yalnız ve sessiz gecelerimizin arkadaşıdır ya... İnternetim olmadığı eski zamanlarda daha çok yazardım ben. Şimdilerde pinteresti, şuydu buydu oyalanırken yazmak aklıma gelmiyor :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaa yazın inşallah sizde,
      Belki de kaleminiz biraz dinlenme peşindedir.
      Her şeyin bir zamanı vardır buna inanırım:))

      Sil
  11. O da giderse yaşayamam demişsiniz ya, kalemiyle var olan büyük insanlara selam olsun, kaleminize sağlık! :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaşamla aramdaki bağ, sevdiklerime verebildiğim en anlamlı hediye.
      Ve böyle anlamlı yorumlar alınca daha bir mutlu oluyor insan teşekkürler:))

      Sil
  12. Güzel bir blogunuz var. Tebrikler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim, naçizane yazma uğraşındayım.
      Yorumunuz güç oldu, destek oldu sağ olun:))

      Sil
  13. Yazmak beni de rahatlatır, iyi ki kalemlerimiz var :))

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sosyal Medya Kabadayıları, Klavye Delikanlıları (!)

  İnsanlar konuşmayı çok seven varlıklardır. Konuşma kabiliyeti insana verilmiş, haliyle insan da son harfine kadar kullanır bunu. Düşünen varlık olarak yaratılan insan düşünmez ama. Konuşmaya gelince heheeyy mangalda kül bırakmaz. Yani insan her zaman olduğu gibi burada da işine gelen kısmı alır, geri kalanını halı altına süpürme yapar.   Şimdi her yere de ulaşmıyor mu elleri, iyice yandık. Geçiyor klavyenin başına, hiç tanımadığı insanlara yağdırıyor. Bazen terbiyesizleşiyor ama yazmak hakkı. Konuşacak illâki sesli olmasa da, zehriyle yakacak birinin canını.   Öyle adamlık, hanımefendilik, sözüm ona delikanlılık sığındığın bilgisayar ekranının arkasından olmuyor. Yüreği olan, insan olan yapmaz bunu. Neymiş efendim o fotoğrafı atabiliyorsa, bu yazıyı yazabiliyorsa, böyle de yorumu hakkedermiş. Saygı çerçevesinde her yorum, eleştiri kabuldür. Buna lafımız yok. Hiçbir zaman olmadıda. Ama yazık size. Hiç var olmamış gibi yaşayıp, hiç var olmamış gibi öleceksiniz.   İnsanların t

KIR ZİNCİRLERİNİ

Kır Zincirlerini Kır zincirlerini bu kez, Fazla cesur olmasan da olur. Anı yaşa, Sonuç hüsran olsa ne olur.

Ölüm

  ÖLÜM   Ölüme gideceğiz hepimiz, Dudaklarda kahkahalarla, Belki gözyaşlarıyla, Ya da son umutla.   Ölüme gideceğiz hepimiz, Kimimiz koşar adımla, Kimimizin ölüm yokken aklında, Ya da ansızın olacak bazılarımızda.   Ölüme gideceğiz hepimiz, Genç yaşımızda, Yaşımızın geçtiği zamanlarda, Ya da yaşam sevincini taşırken her anımızda.   Ölüme gideceğiz hepimiz, Kör bir kurşunla, Belki ölüm varken aklımızda, Ya da olmayacak intiharla.   Ölüme gideceğiz hepimiz, Geride kalanlarla, Ne olursa olsun yaşanmışlıklarla, Ve olamadığımız mutluluklarla.   Bırakacağız hayatı acısıyla, tatlısıyla, ölüme gideceğiz hepimiz, Ne olursa olsun, acı bir vedayla...                                                                                                        "Aşkı Zikreden Yazar"   (Bir küçük çocuğa yazıldı bu satırlar. Hiç yokken aklında ölümüne sebep oldular. Ve nicelerinin. İnsan kendi türünden çektiğini çekmedi kimsel

Gece Kalpte

GECE KALPTE   Gündüze "İyi Geceler" oldu, O halde günaydın gece.   Gitmek ne zaman yüreğe vuruldu? Hoş geldin yabancı kalplere.   Sevmek nicedir insandan uzak, Okşamak sadece rüzgara kaldı.   Yalnızlık çoktur bizimle, Kalabalıklar çok sahte şimdilerde.   Gündüze "İyi Geceler" oldu, O halde günaydın gece.   Gündüz mutluların kalbinde, Biz ise kalbe giydirdik gece.   Yağmur ıslatmıyor artık, Sahi, en son ne zaman sırılsıklamdık.   Gözler görmekten uzakta kaldı, Dinlemek yoruyor artık aklı.   Sorma, sorsan herkes haklı, Kalp paramparça, kan içinde, İçinde acı, içinde gece saklı.   Şair diyor ya zaten; Gündüze "İyi Geceler" oldu, O halde günaydın gecem, Günaydın, bu senin de gecen...                                            "Aşkı Zikreden Yazar"   (Hayat bazen geceye günaydın demeni ister. Zaten sadece gündüzleri denilecek diye zorunluluk yoktur. Bize böyle öğretti