Ölüm

 

ÖLÜM

 

Ölüme gideceğiz hepimiz,

Dudaklarda kahkahalarla,

Belki gözyaşlarıyla,

Ya da son umutla.

 

Ölüme gideceğiz hepimiz,

Kimimiz koşar adımla,

Kimimizin ölüm yokken aklında,

Ya da ansızın olacak bazılarımızda.

 

Ölüme gideceğiz hepimiz,

Genç yaşımızda,

Yaşımızın geçtiği zamanlarda,

Ya da yaşam sevincini taşırken her anımızda.

 

Ölüme gideceğiz hepimiz,

Kör bir kurşunla,

Belki ölüm varken aklımızda,

Ya da olmayacak intiharla.

 

Ölüme gideceğiz hepimiz,

Geride kalanlarla,

Ne olursa olsun yaşanmışlıklarla,

Ve olamadığımız mutluluklarla.

 

Bırakacağız hayatı acısıyla, tatlısıyla,

ölüme gideceğiz hepimiz,

Ne olursa olsun, acı bir vedayla...

                                                       

                                               "Aşkı Zikreden Yazar"

 

(Bir küçük çocuğa yazıldı bu satırlar. Hiç yokken aklında ölümüne sebep oldular. Ve nicelerinin.

İnsan kendi türünden çektiğini çekmedi kimselerden. 

Şu ölüm var ya ne adaletlidir. Mesela ölünce mevkiin yüksek diye cennete almıyorlar. Yaşadığın kadarsın, ne kadar iyiysen o kadar yükselir merteben. Kötülüğe hazır olduğun kadar ölüme de hazırsan sıkıntı yok ey insan. En büyük savaşında gazan mübarek olsun...)